Te strony zawierają treść XML wywołania i umożliwiają korelację danych w trzech różnych formularzach.
W widoku Formularz należy dodać nagłówki XML,
które są wymagane w przypadku wywołań standardowych usług Web Service.
Na pasku
Nagłówek należy kliknąć przycisk
Dodaj
(), aby utworzyć strukturę domyślnego nagłówka
XML na potrzeby żądań WS-Addressing, WS-ReliableMessaging i WS-Coordination, lub
należy kliknąć przycisk Więcej, aby uzyskać dostęp do innych
standardów. Istnieje możliwość włączania lub wyłączania elementów nagłówka XML oraz
podawania poprawnych wartości dla każdego elementu XML. Treść XML jest sprawdzana
w celu zapewnienia jej poprawności.
W tym widoku jest udostępniany hierarchiczny widok struktury XML komunikatu zawierający elementy, przestrzenie nazw i powiązane wartości. Do edytowania elementów XML i przestrzeni nazw w drzewie można użyć przycisków Dodaj, Wstaw, Usuń, W górę i W dół.
Aby wybrać puste elementy XML, które mają zostać pominięte, należy użyć kolumny Pomiń, jeśli puste. Ta kolumna jest widoczna tylko wtedy, gdy zaznaczono pole wyboru Wyświetl kolumnę „Pomiń, jeśli puste” w przeglądarce drzewa XML, które jest dostępne po wybraniu opcji .
Aby w zależności od potrzeb ukryć lub wyświetlić węzły przestrzeni nazw, atrybutów lub tekstu, należy kliknąć przycisk Filtr.
Aby włączyć inteligentną edycję opartą na podanym dokumencie schematu XML (XSD), należy kliknąć opcję Zezwalaj tylko na dozwolone modyfikacje. Aby podać zestaw dokumentów XSD dla środowiska roboczego, należy kliknąć prawym przyciskiem myszy projekt w nawigatorze testów, a następnie trzeba wybrać opcje Właściwości i Katalog schematów. Jeśli nie masz dokumentu XSD lub chcesz obejść schemat, należy wyłączyć opcję Zezwalaj tylko na dozwolone modyfikacje.
Kliknięcie elementu XML prawym przyciskiem myszy umożliwia jego przekształcenie we fragment XML. Dzięki temu (przy użyciu pul danych i funkcji tworzenia odwołań) można skorelować dane dla całego fragmentu XML, a nie tylko dla wartości.
Ta strona zawiera listę załączników MIME, które są załączone do wywołania. Zawartość tego widoku odpowiada specyfikacji MIME (Multipurpose Internet Mail Extensions). Na tej stronie można dodawać zasoby środowiska roboczego jako załączniki MIME i można zmieniać właściwości.
Identyfikator treści to identyfikator, który jest używany przez wywołanie do odwoływania się do załączników. Sposób używania tego identyfikatora zależy od wymagań serwera.
Ta strona dotyczy protokołu używanego do wysyłania wywołania. Tym protokołem może być HTTP lub Java™ Message Service (JMS) działający w oparciu o zasadę „komunikat po komunikacie”.
Ta opcja umożliwia podanie protokołu HTTP 1.0 lub HTTP 1.1.
To pole umożliwia podanie adresu URL wywołania XML.
Ta sekcja umożliwia dodawanie nagłówków do wywołania. Nagłówki muszą być zgodne z podaną metodą HTTP.
Ta sekcja umożliwia zarządzanie informacjami cookie. Informacje cookie można dodawać, edytować i usuwać. Można też tworzyć do nich odwołania.
Ta strona umożliwia dodawanie właściwości łańcuchowych dołączanych do wywołania w przypadku lokalnej konfiguracji JMS. Zostaną one wysłane jako właściwości komunikatu za pośrednictwem usługi JMS.
Ta strona umożliwia zastępowanie ustawień dołączanych do wywołania w przypadku lokalnej konfiguracji WebSphere MQ.
Wywołania i zwroty komunikatów są powiązane z identyfikatorem korelacji w komunikacie MQ, co oznacza, że ustawienie raportu komunikatu ma wartość MQC.MQRO_COPY_MSG_ID_TO_CORREL_ID. Serwer musi przestrzegać tego ograniczenia. Ta opcja obsługuje funkcję transportu dla protokołu SOAP udostępnianą przez produkt WebSphere MQ.
Jeśli plik WSDL (Web Services Description Language), który jest używany do tworzenia wywołania komunikatu, w celu wskazania serwera WebSphere MQ korzysta z obsługiwanego identyfikatora JMS URI, konfiguracja SSL zostanie utworzona automatycznie. Jeśli generator testów nie mógł utworzyć konfiguracji SSL, należy utworzyć nową konfigurację ręcznie.
Jeśli plik WSDL został wygenerowany z usługą WebSphere MQ (amqwdeployWMService), należy zmodyfikować plik WSDL w taki sposób, aby zmienić powiązanie transportowe z HTTP na JMS w celu uniemożliwienia generatorowi testów utworzenia konfiguracji HTTP.
Ta strona umożliwia dodanie niestandardowego algorytmu zabezpieczeń, który jest zaimplementowany w klasie Java. Algorytmy niestandardowe można stosować do treści XML wysyłanej do serwera i odbieranej z niego.
Po dodaniu niestandardowego algorytmu zabezpieczeń do stosu, w tym oknie można podać klasę Java, która implementuje algorytm. Klasa Java używa następującego interfejsu:
/**
* ***************************************************************
* IBM - poufne
*
* © Copyright IBM Corporation. 2008. All Rights Reserved.
*
* Tajemnice handlowe zawarte w kodzie źródłowym tego programu nie zostały ujawnione
* przez jego publikację ani w żaden inny sposób, bez względu na informacje
* przechowywane w urzędzie patentowym Stanów Zjednoczonych (US Copyright Office).
* ***************************************************************
*
*/
package com.ibm.rational.test.lt.models.wscore.datamodel.security.xmlsec;
import java.util.Properties;
import org.w3c.dom.Document;
public interface ICustomSecurityAlgorithm {
/**
* Następujące metody mogą zostać użyte w obu przypadkach:
* Wykonanie w środowisku roboczym i wykonanie testu.
*/
/**
* Wywoływane w celu przetworzenia dokumentu wysyłanego w transporcie.
* @param subject
*/
void process(Document subject);
/**
* Wywoływane w celu przetworzenia wstecznego dokumentu odebranego z serwera.
* @param subject
*/
void unProcess(Document subject);
/**
* Właściwości zdefiniowane w interfejsie użytkownika CustomSecurityAlgorithm.
* @param map
*/
void setProperties(Properties map);
/**
* Następujące metody mogą być używane tylko w kontekście rzutowania na interfejs usług testowych,
* lub uzyskiwania dostępu do wcześniejszych informacji XML, gdy plik jar zawierający
* niestandardowy algorytm zabezpieczeń jest wdrażany w projekcie testu wydajności. W
* takim przypadku nie można używać algorytmu bezpośrednio w obszarze roboczym.
*/
/**
* Ten obiekt odpowiada obiektowi ITestExecutionService.
* Ma to zastosowanie tylko w przypadku algorytmu, który musi łączyć się z wykonaniem testu.
* Jeśli jest planowane użycie tego obiektu, konieczne będzie wdrożenie pliku jar zawierającego
* implementację w projekcie testu wydajności, a nie bezpośrednio w środowisku JRE.
*
* W przypadku gdy potrzebny jest wcześniejszy dokument xml otrzymany na etapie wykonania, można
* uzyskać wartość za pomocą wywołania:
* IDataArea area = ((ITestExecutionService)executionObject).findDataArea(IDataArea.VIRTUALUSER);
*String previousXML = (String) area.get("PREVIOUS_XML"); //$NON-NLS-1$
*
*/
void setExecutionContext(Object executionObject);