Na tej stronie można konfigurować ustawienia globalne dziennika błędów HTTP i dziennika dostępu NCSA (National Center for Supercomputing Applications) dla kanału danych przychodzących protokołu HTTP. Jeśli produkt działa w systemie z/OS, strony tej można również używać do konfigurowania globalnych ustawień dziennika FRCA (Fast Response Cache Accelerator) dla kanału danych przychodzących protokołu HTTP. Dziennik FRCA to specjalna forma dziennika NCSA. Można go utworzyć tylko w środowisku systemu z/OS.
Aby wyświetlić tę stronę Konsoli administracyjnej, kliknij opcję Rozwiązywanie problemów należy kliknąć opcję Rejestrowanie błędów HTTP i dostępu NCSA. Ta strona konsoli zawiera oddzielne sekcje dla każdego typu rejestrowania. Sekcja rejestrowania FRCA występuje tylko wtedy, gdy produkt działa w systemie z/OS.
. W obszarzeDziennik błędów HTTP zawiera zapis zaistniałych błędów przetwarzania HTTP. Poziom rejestrowania występujących błędów zależy od wartości określonej w polu poziomu Dziennika błędów.
Dziennik dostępu NCSA zawiera zapis wszystkich żądań przychodzących klientów, obsługiwanych przez kanał transportowy HTTP. Wszystkie komunikaty zawarte w dzienniku dostępu NCSA mają format NCSA.
Dziennik FRCA jest wyspecjalizowanym dziennikiem dostępu
NCSA, który może zostać utworzony tylko wtedy, gdy produkt działa w systemie z/OS. Ten dziennik zawiera
zapis wszystkich przychodzących żądań klientów obsługiwanych
przez pamięć Fast Response Cache Accelerator. Wszystkie komunikaty zawarte w
tym dzienniku mają format NCSA.
W środowisku z/OS rejestrowanie błędów HTML, dostępu NCSA i FRCA należy skonfigurować na poziomie kontrolera.
Po skonfigurowaniu dzienników błędów HTTP, dzienników dostępu NCSA i dzienników FRCA należy jawnie włączyć każdy typ rejestrowania na stronie ustawień dla tych kanałów HTTP, dla których ma być wykonywany dany typ rejestrowania. Aby wyświetlić stronę ustawień kanału HTTP, należy kliknąć opcję
.Po zaznaczeniu tego pola zapis przychodzących żądań klientów obsługiwanych przez kanał transportowy HTTP jest przechowywany w dzienniku FRCA.
To pole jest wyświetlane tylko wtedy, gdy produkt działa w systemie z/OS.
Służy do określania ścieżki do katalogu i nazwy dziennika FRCA. Aby zapobiec kolizjom nazw plików dziennika, należy używać zmiennej specyficznej dla serwera, na przykład $(SERVER_LOG_ROOT).
To pole jest wyświetlane tylko wtedy, gdy produkt działa w systemie z/OS.
Służy do określania maksymalnej wielkości dziennika dostępu FRCA (w megabajtach). Gdy treść dziennika dostępu FRCA osiągnie określoną wielkość maksymalną, zostanie utworzony dziennik archiwum o nazwie nazwa_dziennika.1. Następnie zostanie do niego skopiowana bieżąca treść dziennika dostępu FRCA.
Gdy treść dziennika dostępu FRCA kolejny raz osiągnie określoną wielkość maksymalną, zostanie ona ponownie skopiowana do dziennika archiwum o nazwie nazwa_dziennika.1. Proces kopiowania zastąpi bieżącą treść pliku archiwum najbardziej aktualną treścią dziennika dostępu FRCA.
To pole jest wyświetlane tylko wtedy, gdy produkt działa w systemie z/OS.
Służy do określania maksymalnej liczby wersji historycznych pliku dziennika FRCA przechowywanych w celach referencyjnych.
To pole jest wyświetlane tylko wtedy, gdy produkt działa w systemie z/OS.
Służy do określania formatu FRCA używanego podczas rejestrowania informacji o dostępie klientów. Jeśli wybrano format Wspólny, pozycje dziennika zawierają dane żądanego zasobu i kilka dodatkowych informacji, natomiast nie są rejestrowane informacje dotyczące odwołań, informacje dotyczące agentów użytkownika i informacje cookie. Jeśli wybrano format Złożony, pozycje zawierają także informacje dotyczące odwołań, informacje dotyczące agentów użytkownika i informacje cookie.
To pole jest wyświetlane tylko wtedy, gdy produkt działa w systemie z/OS.
Po wybraniu tej opcji zapis żądań przychodzących klientów, obsługiwanych przez kanał transportowy HTTP, jest przechowywany w dzienniku dostępu NCSA.
Służy do określania ścieżki do katalogu i nazwy dziennika dostępu NCSA. Podając ścieżkę do katalogu, można używać standardowego podstawiania zmiennych, na przykład zmiennej $(SERVER_LOG_ROOT).
Na platformie z/OS należy podać zmienną konkretnego serwera,
na przykład $(SERVER_LOG_ROOT), aby zapobiec kolizjom nazw plików dziennika.
W polu tym jest określona maksymalna wielkość dziennika dostępu NCSA (w megabajtach). Gdy treść dziennika dostępu NCSA osiągnie określoną wielkość maksymalną, zostanie utworzony dziennik archiwum o nazwie nazwa_dziennika.1. Następnie zostanie do niego skopiowana bieżąca treść dziennika dostępu NCSA.
Gdy treść dziennika dostępu NCSA kolejny raz osiągnie określoną wielkość maksymalną, zostanie ona ponownie skopiowana do dziennika archiwum o nazwie nazwa_dziennika.1. Proces kopiowania zastąpi bieżącą treść pliku archiwum najbardziej aktualną treścią dziennika dostępu NCSA.
Służy do określania maksymalnej liczby wersji historycznych pliku dziennika dostępu NCSA przechowywanych w celach referencyjnych.
Służy do określania formatu NCSA używanego podczas rejestrowania informacji o dostępie klientów. Jeśli wybrano format Wspólny, pozycje dziennika zawierają dane żądanego zasobu i kilka dodatkowych informacji, natomiast nie są rejestrowane informacje dotyczące odwołań, informacje dotyczące agentów użytkownika i informacje cookie. Jeśli wybrano format Złożony, pozycje zawierają także informacje dotyczące odwołań, informacje dotyczące agentów użytkownika i informacje cookie.
Jeśli to pole jest wybrane, błędy HTTP występujące podczas przetwarzania żądań klientów przez kanał HTTP są zapisywane w dzienniku błędów HTTP.
Służy do określania ścieżki do katalogu i nazwy dziennika błędów HTTP. Podając ścieżkę do katalogu, można używać standardowego podstawiania zmiennych, na przykład zmiennej $(SERVER_LOG_ROOT).
Na platformie z/OS należy podać zmienną konkretnego serwera,
na przykład $(SERVER_LOG_ROOT), aby zapobiec kolizjom nazw plików dziennika.
Służy do określania maksymalnej wielkości dziennika błędów HTTP (w megabajtach). Gdy treść dziennika błędów HTTP osiągnie określoną wielkość maksymalną, zostanie utworzony dziennik archiwum o nazwie nazwa_dziennika.1. Następnie zostanie do niego skopiowana bieżąca treść dziennika błędów HTTP.
Gdy treść dziennika błędów HTTP kolejny raz osiągnie określoną wielkość maksymalną, zostanie ona ponownie skopiowana do dziennika archiwum o nazwie nazwa_dziennika.1. Proces kopiowania zastąpi bieżącą treść pliku archiwum przez najbardziej aktualną treścią dziennika błędów HTTP.
Służy do określania maksymalnej liczby wersji historycznych pliku dziennika błędów przechowywanych w celach referencyjnych.
Służy do określania typu komunikatów o błędach rejestrowanych w dzienniku błędów HTTP.
Zaznaczone odsyłacze (tryb z połączeniem) wymagają dostępu do Internetu.