Ten panel umożliwia skonfigurowanie autonomicznego menedżera przepływów żądań (autonomic request flow manager - ARFM). Autonomiczny menedżer przepływów żądań zarządza komunikatami przychodzącymi na potrzeby aplikacji. Określa, czy i kiedy można zezwolić na obsługę komunikatów przez serwery warstwy pośredniej. W przypadku ruchu HTTP i SIP (Session Initiation Protocol) te działania zarządzania są wykonywane na routerach na żądanie. W przypadku komunikatów JMS (Java Message Service) i IIOP (Internet Inter-ORB Protocol) działania zarządzania są wykonywane na serwerach aplikacji.
Aby wyświetlić tę stronę Konsoli administracyjnej, należy kliknąć opcję
.Autonomiczny menedżer przepływów żądań składa się z dwóch części: kontrolera i bramy. Funkcja autonomicznego menedżera przepływów jest zaimplementowana w poszczególnych komórkach przy użyciu kontrolerów oraz dodatkowo przy użyciu kolekcji bram w routerach na żądanie. Bramy przechwytują i umieszczają w kolejce żądania przychodzące, a kontroler udostępnia bramom i kontrolerowi rozmieszczania sygnały sterujące (lub wytyczne). Komponenty działają razem w celu określenia priorytetu żądań przychodzących.
Do zarządzania ruchem HTTP można użyć algorytmu opartego na
węzłach. Aby włączyć oparty na węzłach menedżer ARFM, należy ustawić właściwość niestandardową komórki arfmQueueMode.
Jeśli używany jest oparty na węzłach menedżer ARFM, funkcje zabezpieczania
przed przeciążeniem i kolejkowania są wykonywane na poziomie węzła. Osobny
kontroler i brama nie są używane.
Podczas konfigurowania autonomicznego menedżera przepływów żądań użytkownik ma konkretne uprawnienia zależne od pełnionej roli administracyjnej. Na poniższej liście pokazano role administracyjne i uprawnienia do konfigurowania autonomicznego menedżera przepływów żądań:
Włączanie zabezpieczeń Po włączeniu zabezpieczeń niektórych pól nie można edytować bez odpowiedniej autoryzacji zabezpieczeń.
W tym polu można określić okres rozgłaszania zagregowanych statystyk przez poszczególne bramy autonomicznego menedżera przepływów żądań. Wartością domyślną jest 5 sekund.
Ta właściwość nie ma zastosowania do opartego na węzłach
menedżera ARFM.
Okres agregacji należy ustawić na wartość na tyle wysoką, aby obsłużyć wystarczająco liczną kolekcję próbek wydajności. Bramy zbierają próbki dla poszczególnych żądań. Aby uzyskać wiarygodne miary statystyczne, konieczne jest zebranie kilkuset próbek. Na przykład żądania, które są powiązane z klasą obsługi, działają przez 250 milisekund i jednocześnie średnio działa 10 żądań. Wartość współbieżności jest obliczana automatycznie na podstawie wielkości klastra i zasobów znajdujących się w środowisku. Wartość współbieżności można wyświetlić w Konsoli administracyjnej na panelach wizualizacji w obszarze Operacje środowiska wykonawczego.
Okazuje się więc, że klasa obsługi obsługuje około 40 żądań na sekundę. Ustawienie wartości okresu agregacji na 15 sekund spowoduje utworzenie dla każdego z nich kolekcji składającej się z 600 próbek. Pomiary oparte na ankiecie zawierającej 600 próbek są przydatne i niezawodne.
Ustawienie zbyt niskiej wartości okresu agregacji spowoduje, że charakterystyka wydajności będzie niemiarodajna. Charakterystyka wydajności obliczona na podstawie mniejszej liczby próbek jest mniej miarodajna niż charakterystyka obliczona na podstawie większej liczby próbek. Kontroler autonomicznego menedżera przepływów żądań jest aktywowany po utworzeniu nowych statystyk, dlatego ustawienie zbyt dużej wartości okresu agregacji spowoduje zmniejszenie częstotliwości ponownego obliczania ustawień sterowania. Produkt nie będzie więc mógł szybko reagować na nagłe zmiany intensywności i wzorca ruchu w sieci.
Umożliwia zdefiniowanie częstotliwości aktywowania kontrolera autonomicznego menedżera przepływów żądań. Wartością domyślną jest 59 sekund.
Ta właściwość nie ma zastosowania do opartego na węzłach
menedżera ARFM.
Aktywacja kontrolera to proces wartościowania danych wejściowych i tworzenia na ich podstawie nowych ustawień sterowania. Proces aktywowania kontrolera autonomicznego menedżera przepływów żądań jest inicjowany w momencie odebrania nowych statystyk z jednej z jego bram, jeśli czas, który upłynął od ostatniej aktywacji, jest równy lub dłuższy niż minimalna długość cyklu kontroli lub kontroler nie został nigdy aktywowany.
Umożliwia zdefiniowanie czułości reakcji kontrolera autonomicznego menedżera przepływów żądań na przychodzące dane statystyczne bramy, umożliwiając ich konkatenację. Wartością domyślną jest 12.
Ta właściwość nie ma zastosowania do opartego na węzłach
menedżera ARFM.
Kontroler autonomicznego menedżera przepływów żądań dowolnej bramy używa średniej kroczącej z kilku ostatnich raportów danych statystycznych z bramy. Okno wyrównywania steruje liczbą raportów złożonych. Ustawienie niskiej wartości okna wyrównywania powoduje, że kontroler jest bardziej czuły i reaguje szybciej. Niskie ustawienie tej wartości powoduje jednak również, że kontroler staje się czuły na szumy i anomalie danych.
Wartość okna wyrównywania i okresu agregacji jest mniej więcej taka sama jak rzeczywista długość cyklu kontroli i jest nieco większa niż skonfigurowana minimalna długość cyklu kontroli.
Powoduje ograniczenie długości poszczególnych kolejek autonomicznego menedżera przepływów żądań do maksymalnej liczby żądań, które mogą być przechowywane w kolejce.
Autonomiczny menedżer przepływów żądań ma oddzielne kolejki dla poszczególnych kombinacji routerów na żądanie, grup węzłów, klas obsługi i docelowych miejsc wdrożenia. Jeśli przychodzi żądanie, a kolejka jest pełna, żądanie zostaje odrzucone. Niższa wartość parametru w tym polu powoduje zwiększenie prawdopodobieństwa odrzucenia żądania z powodu wystąpienia krótkotrwałych skoków intensywności ruchu w sieci. Wyższa wartość parametru umożliwia dłuższe przechowywanie żądań w kolejkach. Żądania umieszczone w kolejce używają pamięci. Wartością domyślną tego ustawienia jest 1000, ale należy je przetestować, aby określić wartość najlepiej pasującą do środowiska.
Oparty na węzłach menedżer ARFM ma oddzielną kolejkę dla każdego węzła i każdego klastra.
Ta właściwość odwołuje się do łącznej dozwolonej liczby żądań w kolejce.
Umożliwia określenie maksymalnej wartości procentowej wielkości sterty, która ma zostać użyta dla poszczególnych serwerów aplikacji. Ta właściwość ma zastosowanie do komunikatów HTTP i SIP (Session Initiation Protocol). Wartością domyślną jest 100%.
Umożliwia określenie maksymalnej wartości procentowej użycia procesora dla węzłów warstwy pośredniej. Przy obliczaniu użycia procesora menedżer ARFM rozpatruje cały klaster jako całość. Jeśli użycie procesora będzie większe niż ta wartość procentowa, klaster będzie uważany za przeciążony. Przy obliczaniu użycia procesora menedżer ARFM rozpatruje cały klaster jako całość. Wartością domyślną jest 90%.
Oparty na węzłach menedżer ARFM rozpatruje użycie procesora w odniesieniu do poszczególnych węzłów.
Jeśli użycie procesora będzie większe niż maksymalna wartość procentowa, węzeł
będzie uważany za przeciążony. Wartością domyślną jest
90%.
Strategia odrzucania zapobiega przeciążeniu procesora przez odrzucanie przychodzących komunikatów HTTP lub SIP, które nie są częścią istniejących wcześniej dialogów lub sesji.