Buforowanie

Poniższa tabela zawiera właściwości strony Buforowanie edytora pliku persistence.xml.

Właściwości strony Buforowanie

Właściwość Opis Wartość domyślna

Domyślny typ pamięci podręcznej

Dla właściwości Domyślny typ pamięci podręcznej należy wybrać jedną z następujących wartości:

  • Słaba z miękką podrzędną pamięcią - opcja podobna do opcji Słaba z twardą podrzędną pamięcią, ale obsługuje najczęściej używaną podrzędną pamięć, która korzysta z miękkich odwołań. Wielkość podrzędnej pamięci jest proporcjonalna do wielkości odwzorowania tożsamości. Podrzędna pamięć korzysta z miękkich odwołań, aby zagwarantować, że te obiekty będą usuwane podczas czyszczenia pamięci wyłącznie w przypadku wystąpienia braku pamięci w systemie.

    W większości przypadków należy używać tego odwzorowania tożsamości jako elementu umożliwiającego sterowanie pamięcią używaną przez pamięć podręczną.

  • Słaba z twardą podrzędną pamięcią - opcja podobna do opcji Słaba z miękką podrzędną pamięcią, ale obsługuje najczęściej używaną podrzędną pamięć, która korzysta z twardych odwołań. Tego odwzorowania tożsamości należy użyć, jeśli miękkie odwołania nie są odpowiednie dla danej platformy.

  • Słaba - opcja podobna do opcji Pełna, ale obiekty są przywoływane przy użyciu odwołań słabych. Ta opcja używa mniej pamięci niż opcja Pełna, umożliwia pełne czyszczenie pamięci i zapewnia pełne buforowanie oraz gwarantowaną tożsamość.

    Tego odwzorowania tożsamości należy użyć dla transakcji, które po uruchomieniu pozostają po stronie serwera.

  • Miękka - opcja podobna do opcji Słaba, ale odwzorowanie przechowuje obiekty za pomocą odwołań miękkich. To odwzorowanie tożsamości umożliwia pełne czyszczenie pamięci w przypadku jej braku. Zapewnia ono pełne buforowanie oraz gwarantowaną tożsamość.

  • Pełna - opcja zapewniająca pełne buforowanie oraz gwarantowaną tożsamość. Wszystkie obiekty są buforowane i żaden z nich nie jest usuwany.

    Uwaga: Ten proces może wymagać dużej ilości pamięci podczas odczytu wielu obiektów.

  • Brak - opcja, która nie umożliwia zachowania tożsamości obiektów oraz ich buforowania. Nie jest zalecana.

Słaba z miękką podrzędną pamięcią

Domyślna wielkość pamięci podręcznej

Ustaw rozmiar (maksymalną liczbę obiektów) w pamięci podręcznej.

100

Domyślna współużytkowana pamięć podręczna

Określa, czy buforowane instancje mają się znaleźć we współużytkowanej pamięci podręcznej, czy w izolowanej pamięci podręcznej klienta.

Prawda

Buforowanie obiektu

Określ informacje o buforowaniu specyficzne dla obiektu.


  Typ pamięci podręcznej

Patrz Domyślny typ pamięci podręcznej.


  Wielkość pamięci podręcznej

Patrz Domyślna wielkość pamięci podręcznej.


  Współużytkowana pamięć podręczna

Patrz Domyślna współużytkowana pamięć podręczna.


Opróżnianie skasowanej pamięci podręcznej

Dla właściwości Domyślny typ pamięci podręcznej należy wybrać jedną z następujących wartości:

  • Usuń - Ta metoda jest najszybsza i wymaga najmniejszej ilości pamięci. Jednak po zatwierdzeniu współużytkowana pamięć podręczna może potencjalnie zawierać nieaktualne dane.

  • Usuń unieważnione - Klasy z co najmniej jednym zaktualizowanym lub usuniętym obiektem są unieważniane w pamięci podręcznej w czasie zatwierdzania. Ten tryb jest wolniejszy niż Usuń, ale tak samo efektywny pod względem użycia pamięci i zapobiega pozostawianiu nieaktualnych danych.

  • Scalaj - Usuń klasy z pamięci menedżera obiektów w przypadku obiektów, które nie zostały opróżnione. W tym trybie współużytkowana pamięć podręczna po zatwierdzeniu jest w stanie idealnym. Jednak w tym trybie używana jest największa ilość pamięci. Możliwe jest nawet wystąpienie braku pamięci w przypadku bardzo dużych transakcji.

Usuń unieważnione



Uwaga:

Ta strona jest niedostępna dla projektów używających platformy ogólnej.