W produkcie WebSphere Extended Deployment wprowadzono nowy typ serwera nazywany routerem na żądanie (On Demand Router - ODR). Router na żądanie jest specjalnym serwerem, który działa jako proxy lub serwer pośredniczący dla żądań HTTP i serwerów aplikacji przeznaczonych do wykonywania tych żądań. Nie jest to nowy pomysł, ponieważ większość użytkowników produktów WebSphere korzysta z serwerów proxy i ich funkcji. Jednak router na żądanie ma pewne unikalne możliwości.

Router na żądanie zawiera komponent o nazwie Konfiguracja na żądanie (On Demand Configuration - ODC). Konfiguracja na żądanie automatycznie próbuje pobrać informacje o wszystkich serwerach aplikacji WebSphere Extended Deployment i aplikacjach wdrożonych w komórce. Następnie dynamicznie konfiguruje reguły kierowania w czasie wykonywania, aby umożliwić routerowi na żądanie dokładne kierowanie żądań HTTP do tych serwerów aplikacji.

Natychmiast po utworzeniu router na żądanie może efektywnie kierować żądania HTTP do węzłów produktu WebSphere Extended Deployment.

Router na żądanie potrafi również kierować pracę do węzłów innych niż węzły produktu WebSphere Extended Deployment. Ta funkcja umożliwia korzystanie w przedsiębiorstwie z unikalnych możliwości kierowania, które router na żądanie ma w przypadku węzłów innych niż węzły produktu WebSphere. Router na żądanie kieruje pracę do serwerów innych niż serwery XD w taki sam sposób, ale korzysta z innych konfiguracji. Dynamiczne możliwości routera na żądanie nie są w pełni dostępne poza środowiskiem produktu XD, ponieważ tam nie działa konfiguracja na żądanie. Jednak zaawansowane opcje konfiguracji rozszerzają możliwości routera na żądanie.

Jeśli praca jest kierowana do węzłów innych niż węzły produktu WebSphere Extended Deployment, należy dla routera na żądanie skonfigurować klastry serwerów ogólnych, grupy identyfikatorów URI i reguły kierowania.

Klastry serwerów ogólnych definiują granice lub punkty końcowe klastra, a router na żądanie stosuje reguły kierowania w odniesieniu do żądań przychodzących, które z kolei dostarczają grupy identyfikatorów URI do klastra. W efekcie reguły kierowania stają się łącznikiem, który wiąże klastry serwerów ogólnych z grupami identyfikatorów URI.

W homogenicznym środowisku produktu WebSphere Extended Deployment funkcja konfiguracji na żądanie (udostępniana przez router na żądanie) jest zautomatyzowana: dynamicznie tworzy i aktualizuje tabelę routingu. W środowisku mieszanym klastry serwerów ogólnych, grupy identyfikatorów URI i reguły kierowania są używane do tworzenia tras statycznych (bez udostępnianych przez konfigurację na żądanie możliwości dynamicznego kierowania aplikacji i wykrywania serwerów).